Αποχαιρετάμε μια χρονιά που σφραγίστηκε από απώλειες και τραγωδίες , μια χρονιά που ανέδειξε ως κυρίαρχα θέματα την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ίδιας της ζωής, την προστασία της γης ως κοινής περιουσίας μας, την επείγουσα αναγκαιότητα για την επεξεργασία πολιτικών λύσεων μακριά από τις αδηφάγες ορέξεις της Ε. Ε. και των υπαλλήλων της. Στον απολογισμό μας βαραίνουν από τη μια μεριά οι δυσμενείς διεθνείς εξελίξεις- Συρία, πρόσφυγες, Παλαιστίνη, Μακεδονικό- με τη χώρα μας να προσαρτάται ακόμα περισσότερο στον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό Η.Π.Α./ Ισραήλ και την Ε.Ε. αλλά και οι δικές μας πληγές. Από τη συμφορά στο Μάτι στην αυτοκτονία ενός παιδιού στον δήμο μας κι από κει στο λιντσάρισμα του Ζακ, την παρέλαση φασιστών την 28η Οκτωβρίου, τον βιασμό-βασανισμό- δολοφονία της Ελένης και τη στυγνή δολοφονία του Αλβανού εργάτη Petrit Zifle στη Λευκίμμη μερικοί μήνες δρόμος… τι να πρωτοθυμηθούμε. Από την άλλη μεριά ελπιδοφόρο αντίβαρο στην εκπνοή του χρόνου η εξέγερση των Κίτρ...