Ο Μίκης Θεοδωράκης δεν είναι πια ανάμεσα μας, πέταξε για άλλους ουρανούς, ανάμεσα στον Ρίτσο, τον Σεφέρη, τον Γλέζο και πολλούς άλλους… Το μεγαλείο του Μίκη δεν μπορεί να αποτυπωθεί μέσα σε λίγες λέξεις, θα χρειαζόντουσαν εκατοντάδες σελίδες και πάλι θα ήταν λίγο. Ο τεράστιος αυτός μουσικό-συνθέτης, αφήνει μια ανεπανάληπτη πολιτιστική παρακαταθήκη, με την οποία ένωσε την ποίηση και το τραγούδι, με τις ανάγκες και τον αγώνα του λαού, για ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη. Η μουσική του έγινε η φωνή των καταπιεσμένων και αποτέλεσε σύμβολο αντίστασης σ όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Ενέπνευσε γενιές ολόκληρες και θα συνεχίζει να εμπνέει κάθε μελλοντική, χαρίζοντας το όραμα της επανάστασης για μια καλύτερη κοινωνία. Η παράταξη μας τον αποχαιρετά με συγκίνηση, αλλά και με ευγνωμοσύνη … Τα τραγούδια του θα μας συντροφεύουν πάντα… « Όταν σφίγγουν το χέρι ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο Όταν χαμογελάνε ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μες απ' τ' άγρια γένια τους »
