Από το 1974 στην Αργυρούπολη και στο Ελληνικό ουδέποτε αμφισβητήθηκε οποιαδήποτε παρέμβαση δημοτών και κατοίκων στο δημοτικό συμβούλιο πριν από τη συζήτηση των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης.
Αλλά και η διατύπωση αντιρρήσεων και προτάσεων από τους πολίτες ήταν ελεύθερη ακόμη και στα θέματα της ίδιας της ημερησίας διάταξης μέσα φυσικά στα πλαίσια του κανονισμού λειτουργίας των δημοτικών συμβουλίων.
Είναι η πρώτη φορά που διοίκηση και πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου προσπαθούν να βάλουν εμπόδια στην παρέμβαση των δημοτών στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου.
Θεωρούν μάλλον ότι οι δημότες άπαξ και ψήφισαν στις εκλογές, έχασαν το δικαίωμα να έχουν διαφορετική άποψη από αυτή της διοίκησης και να διατυπώνουν προτάσεις!
Θα τους … επιτραπεί να ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές μετά από πέντε χρόνια.
Τα αντιδημοκρατικά εμπόδια επιβλήθηκαν με τροποποίηση του Κανονισμού Λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου που είχε ψηφιστεί από τη διοίκηση Χρήστου Κορτζίδη.
Αφαιρέθηκαν από το άρθρο 4 οι διατάξεις εκείνες που έδιναν το δικαίωμα στους δημότες να παρεμβαίνουν πριν αρχίσει η συζήτηση των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης.
Το δικαίωμα αυτό ασκούσαν οι δημότες χωρίς καμία διακοπή από το 1975 στους δήμους Αργυρούπολης, Ελληνικού και στον ενιαίο Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης.
Ήταν μια διάταξη που περιείχε πράγματι στοιχεία άμεσης δημοκρατίας γιατί επέτρεπε στους πολίτες χωρίς εμπόδια και γραφειοκρατικούς δαιδάλους να διατυπώνουν απόψεις και αντιρρήσεις για τα δημοτικά πράγματα.
Προκειμένου να δικαιολογήσει αυτή την αντιδημοκρατική συμπεριφορά ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Γιάννης Τσαρπαλής, χρησιμοποιεί διάφορους αστείους ισχυρισμούς.
Ισχυρίζεται ο Γιάννης Τσαρπαλής ότι και ο προηγούμενος κανονισμός λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου επί Χρήστου Κορτζίδη δεν προέβλεπε την παρέμβαση των δημοτών αλλά ο τότε πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Άγγελος Παπασπύρου «έκανε του κεφαλιού του» και επέτρεπε την προ ημερησίας παρέμβαση των δημοτών.
Τους ψευδείς, άσχετους και ανακόλουθους ισχυρισμούς του Γιάννη Τσαρπαλή διαψεύδει το εδάφιο του άρθρου 4 του προηγούμενου κανονισμού λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου το οποίο αναφέρει : «ο χρόνος για τη συζήτηση των εκτός ημερησίας διατάξεως θεμάτων δεν μπορεί να ξεπερνά τη μία ώρα για το ΔΣ ενώ για τους δημότες ο χρόνος είναι 3 λεπτά και παρατείνεται με απόφαση του Προέδρου εάν κριθεί ότι το θέμα είναι σοβαρό και γενικά ενδιαφέρον».
Ο πρόεδρος και η σημερινή διοίκηση όφειλαν να γνωρίζουν ότι η διάταξη αυτή και όσες σχετίζονται με τα δικαιώματα των πολιτών δεν μπορούν να καταργηθούν έτσι απλά.
Εφαρμοζόταν χωρίς διακοπή από το 1975 με όλες ανεξαιρέτως τις διοικήσεις.
Και ένας πρωτοετής της Νομικής Σχολής θα μπορούσε να μας πει ότι η παραγωγή κανόνων δικαίου γίνεται όχι μόνο από τη διοίκηση αλλά και από το λαό «δια μακράς και ομοιομόρφου ασκήσεως» ενός δικαιώματος, ενός εθίμου, όταν η άσκηση αυτή «προέρχεται εκ της περί δικαίου συνειδήσεως της κοινωνίας» (βλ. Γενικές Αρχές Αστικού Δικαίου Κων/νου Φουρκιώτη και άλλων).
Όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον σημερινό πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου ο οποίος έχει υποβαθμίσει τη λειτουργία του ΔΣ.
- Με τη συνεχή προσπάθεια περιορισμού του λόγου της αντιπολίτευσης.
- Με την ανικανότητα οργάνωσης μιας αποτελεσματικής συζήτησης, απαντώντας αυτός για λογαριασμό ακόμα και των αντιδημάρχων που παραβρίσκονται στη συνεδρίαση.
- Με τη συχνή αλλά ουσιαστική κατάργησή του από τον δήμαρχο ο οποίος χωρίς να του ζητήσει τον λόγο παρεμβαίνει άναρχα και ετσιθελικά οποιαδήποτε στιγμή ακόμα και για να διευθύνει τη συζήτηση. Ο πρόεδρος … απλώς παρίσταται.
Πάντως από τις παρεμβάσεις των δημοτών και των κατοίκων δεν πρόκειται να ….γλιτώσει ούτε αυτός, ούτε ο δήμαρχος γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση είναι θεσμός άμεσα συνδεδεμένος με τον πολίτη και ο συνεχής διάλογος με την κοινωνία αποτελεί τη λύση ακριβώς γιατί περιέχει στοιχεία άμεσης δημοκρατίας.