Η προσπάθεια του δημάρχου Ελληνικού – Αργυρούπολης να μετατρέψει σε πανηγυρική φιέστα το έκτακτο δημοτικό συμβούλιο αποδείχτηκε ανεπιτυχής.
Η προσέλευση του κόσμου ήταν σχετικά μικρή, ενώ το σύνολο της αντιπολίτευσης άσκησε δριμεία κριτική στην διαφημιζόμενη «οικονομική ανάπτυξη» και τις βαρύνουσες επιπτώσεις της στην κοινωνία.
Την Κυριακή που μας πέρασε ο κ. Κωνσταντάτος προσπάθησε, σε γιορτινό ύφος, να παρουσιάσει τα «κέρδη» του δήμου μας απ’ το ξεπούλημα του Ελληνικού.
Προσκληθήκαμε για μια ακόμη φορά σε ένα δημοτικό συμβούλιο στο οποίο μόνο η διοίκηση γνώριζε το περιεχόμενο της συζήτησης, αφού εδώ και έναν χρόνο δεν ενημερώνει κανέναν σε ό,τι αφορά την επένδυση στο Ελληνικό, θεωρώντας τόσο την παράταξη μας, όσο και την υπόλοιπη αντιπολίτευση έναν εσωτερικό εχθρό που δρα ενάντια στα συμφέροντα του δήμου.
Ο διχασμός και η πόλωση που δημιουργεί η σημερινή δημοτική διοίκηση είναι άνευ προηγουμένου.
Παρ’ όλ’ αυτά, εκ μέρους της παράταξή μας τοποθετήθηκε ο Γιώργος Κοκκίνης, σχετικά με τις αρνητικές συνέπειες που φέρνει αυτή η επένδυση, τόσο για την κοινωνία, όσο και για το περιβάλλον.
Σταθεροί/ές στις αρχές μας και τις θέσεις μας και αταλάντευτα πιστοί/ές στους αγώνες που έχουμε δώσει, μαζί με το κίνημα, απορρίψαμε την αποικιοκρατική λογική ανταλλαγμάτων, που προωθεί ο Λάτσης και όλο το πολιτικό σύστημα.
Σε αντίθεση με τον κ. Κωνσταντάτο, που αλλάζει θέσεις ανάλογα με το τι τον βολεύει κάθε φορά (θυμίζουμε εδώ, πως αρχικά έλεγε «ούτε σπιθαμή τσιμέντου στο Ελληνικό», ενώ για καζίνο ούτε να ακούσει δεν ήθελε), εμείς πιστεύουμε πως τα οικόπεδα που παραχωρούνται στον δήμο, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντισταθμίσουν την συνολική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των τοπικών κοινωνιών και του περιβάλλοντος.
Η τιμή πώλησης του Ελληνικού είναι δυσανάλογη της τεράστιας αξίας του, όπως η τελευταία έχει οριστεί πρόσφατα από το υπουργείο Οικονομικών.
Στην ουσία χαρίστηκε στον Λάτση και αυτός με την σειρά του μας πετάει κάποια ψίχουλα.
Το πλάνο που παρουσίασε ο επικεφαλής της Ενωμένης Πόλης είχε πολλές αοριστίες και γενικότητες, με δυο – τρία συγκεκριμένα στοιχεία, και καμία πρόταση για την επίλυση του χρόνιου προβλήματος και αιτήματος αναφορικά με τη δημιουργία διαδημοτικού νεκροταφείου και σταθμού διαχείρισης απορριμάτων.
Μοίρασε αφειδώς υποσχέσεις σε διάφορους φορείς, περιχαρής για την μεγάλη του επιτυχία, προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσει επιμέρους κοινωνικές ομάδες και συλλόγους, αδιαφορώντας ωστόσο για την συνολική εικόνα.
Το σίγουρο είναι πως οποιοσδήποτε συστημικός δήμαρχος και να βρισκόταν στην διοίκηση σήμερα, θα έπαιρνε κάποια ανταλλάγματα, όπως δηλαδή συνέβη και με τους γειτονικούς δήμους.
Ωστόσο, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρείται ανάπτυξη, το τσιμέντωμα του Ελληνικού, οι πελώριοι ουρανοξύστες, τα θηριώδη εμπορικά κέντρα, τα χλιδάτα ξενοδοχεία, οι βίλες των πλουσίων και το σύμβολο του τζόγου και της παρακμής, το περιβόητο καζίνο.
Οι αλλαγές αυτές, θα αλλοιώσουν προς το χειρότερο, την ταυτότητα της πόλης μας, ενώ το έλλειμα υψηλού πρασίνου και η απώλεια των ελεύθερων χώρων, όπως η περιορισμένη χρήση της παραλίας, θα καταστρέψουν μια για πάντα τις γειτονίες μας και την παράδοση μας.
Η υπόθεση τσιμεντοποίησης του Ελληνικού, η αρπαγή της δημόσιας περιουσίας και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, παραμένει ανοικτή για την παράταξή μας.
Το πολιτικό σύστημα παρουσίαζε και εξακολουθεί να παρουσιάζει το χάρισμα των 6.200 στρ. στον Λάτση ως μονόδρομο, όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε δημόσιο αγαθό που οδηγείται σε πλιάτσικο.
Όμως, δεν υπάρχουν ούτε μονόδρομοι, ούτε και αδιέξοδα, αλλά δρόμοι και ορίζοντες που χαράσσονται από τους αγώνες και την πάλη του λαού.
Έχοντας λοιπόν ως βασική μας αρχή το συλλογικό συμφέρον, δηλώνουμε πως θα συνεχίσουμε στο ίδιο μονοπάτι, με σημαία μας το δίκαιο των πολλών κι όχι τα «θέλω» των ισχυρών.
ΥΓ: Το γεγονός ότι η Ενωμένη Πόλη έβγαλε ανακοίνωση για το θέμα του Ελληνικού, όπου εμπλέκει και το θέμα του δυστυχήματος του Λούνα Παρκ, με έναν τρόπο που μονό αυτή καταλαβαίνει, αποδεικνύει το χαμηλό πολιτικό τους ήθος και την έλλειψη επιχειρημάτων.