Στον απολογισμό μας βαραίνουν από τη μια μεριά οι δυσμενείς διεθνείς εξελίξεις- Συρία, πρόσφυγες, Παλαιστίνη, Μακεδονικό- με τη χώρα μας να προσαρτάται ακόμα περισσότερο στον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό Η.Π.Α./ Ισραήλ και την Ε.Ε. αλλά και οι δικές μας πληγές. Από τη συμφορά στο Μάτι στην αυτοκτονία ενός παιδιού στον δήμο μας κι από κει στο λιντσάρισμα του Ζακ, την παρέλαση φασιστών την 28η Οκτωβρίου, τον βιασμό-βασανισμό- δολοφονία της Ελένης και τη στυγνή δολοφονία του Αλβανού εργάτη Petrit Zifle στη Λευκίμμη μερικοί μήνες δρόμος… τι να πρωτοθυμηθούμε.
Από την άλλη μεριά ελπιδοφόρο αντίβαρο στην εκπνοή του χρόνου η εξέγερση των Κίτρινων γιλέκων στη Γαλλία, καθώς και κινήματα διεκδίκησης/υπεράσπισης μικρότερης κλίμακας που δείχνουν τον δρόμο και μας εμπνέουν για το μέλλον, όπως το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς, τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, κινήματα ενάντια στον σεξισμό και την ομοφοβία. Ξεχωριστή θέση στη σκέψη και τη δράση μας καταλαμβάνει πάντα ο αντιφασιστικός αγώνας, η μάχη για την καταδίκη της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση κι η αναχαίτιση του ακροδεξιού-εθνικιστικού- ρατσιστικού λόγου και έργου.
Στην πόλη μας όλα τα παραπάνω ζητήματα αναδεικνύονται καθημερινά και αποτελούν πεδία πολιτικής αντιπαράθεσης. Από το ξεπούλημα της γης μας στην έκταση του πρώην αεροδρομίου, την απραξία για σημαντικά θέματα όπως τη διαχείριση των απορριμμάτων, την ελεγχόμενη στάθμευση λανθασμένα και με τη μορφή τιμωρίας, την υπερβολή σε έργα βιτρίνας - και συχνά κακογουστιάς - και την υποβάθμιση των περισσότερων πολιτιστικών τμημάτων του δήμου, μέχρι το σύστημα χορηγιών, την απουσία διαφάνειας και στοιχειώδους δημοκρατίας στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, η Παράταξή μας μάχεται με όλες της τις δυνάμεις, προκειμένου να απαντήσουμε με όρους νίκης στον αυταρχισμό, την αλαζονεία και την καταρράκωση του πολιτικού πολιτισμού.
Ένα είναι σίγουρο: Για όσο ακόμα θα κυριαρχεί η λογική της διαχείρισης σ’ ένα σενάριο που μας ορίζει εξαρχής σκλάβους, που μας διαχωρίζει σε κανονικά και αλλιώτικα παιδιά, σε ξένους-ες και ντόπιους-ες, δυνατούς και αδύναμες, πετυχημένους και ασήμαντους τίποτα καλό δεν πρόκειται να συμβεί.
Κι εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε αυτή την εξέλιξη. Ξεκινώντας από τα μικρά, τα καθημερινά και φτάνοντας στα ευρύτερα πολιτικά πεδία όλες και όλοι που συμμεριζόμαστε την ίδια αγωνία πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά στην ανάδειξη, στην υποστήριξη μιας Πολιτικής που στο επίκεντρό της θα είμαστε εμείς και οι δικές μας ανάγκες, καθώς και οι αξίες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ισότητας.
Η χρονιά που έρχεται με όλες τις αναμετρήσεις και τις μάχες της, ας είναι λοιπόν μια καλύτερη χρονιά για τους αγώνες μας, για τις ιστορίες αλληλεγγύης κι ανθρωπιάς! Ας είναι πιο φωτεινή, συντροφική, γενναιόδωρη σε χαρές κι επιτυχίες. Ας είναι γεμάτη από γεγονότα που θα προκαλέσουμε εμείς και που θα μας φέρουν πιο κοντά σε μια καλύτερη ζωή για όλες κι όλους μας!